Текст песни:
მე რა მამერებს,
უძირო ზეცა ზამბახის ფერი,
თუ მილხინს ვმერი,
თუ ვსევდიანობ მაინცა ვმერი.
მე რა მამერებს,
ვარდების სუნთქვა ყაყაჩოს ფერი,
ალბათ სიმერით თუ დამანათლეს
ჰოდა მეც ვმერი
ჩიტო-გვრიტო, ჩიტო-მარგალიტო დააა
ჩიტო-გვრიტო, ჩიტო-მარგალიტო დააა
ჩემი სიმერა,
ამ მზემ ამ ხალხმა ამ ზეცამ შობა, როცა ვმერივარ,
შორიდან მათბობს ჩემი ბავშვობა.
როცა ვმერივარ,
მე ჩემს მომავალს სიბერეს ვხედავ, დაუკითხავად სულში შემოდის ფარული სევდა.
ჩემი სიმერა,
მთებმა მასწავლა ჩიტების სტვენამ.
ასე მგონია ამ სიმერებით ავიდგი ენა. როგორც ამბობენ სიცოცხლის ბოლოს თუ მერის გედი,
სიმერით მოვკვდე რაა ვინატრო ამაზე მეტი.
Слова песни прочитаны: 568
Комментарии (0)